Dzień 1

Książęta ciemności zbierają się przeciwko Synowi Bożemu, aby złych ludzi pobudzać do znieważania Przenajświętszego Sakramentu

1 Oto z ciemności nocnych korzystając wieczni Miłości naszej nieprzyjaciele, po całym świecie rozbiegają się, aby w serca ludzkie, jako niegdyś w serce Judasza, podnietę zdrady rzucić, aby pobudzić zaślepionych grzeszników, do zbrodni krzywdzących chwałę Jezusa w Przenajświętszym Sakramencie utajonego. 2 Że nie chcieli przy stworzeniu swoim oddać pokłonu Synowi Bożemu, ściągnęli na siebie przekleństwo Ojca Światłości, i na wieczne męki skazani zostali. 3 Wiedzą oni o tym, że ludzie przez pokorną cześć miłości Jezusowi wyrządzoną, zasługują sobie na wieczną chwałę i wesele, więc przez zazdrość, aniołowie ciemności wszystkich używają sposobów, aby od tej czci i miłości, okazywanej Przenajświętszemu Sakramentowi, odwodzić wszystkich.
4 O duszo! którą Jezus wezwał do nóg Swoich, bądź przed ołtarzem Jego, jako lampa gorejąca, jako ofiara, która nieustannie w ogniu miłości płonie. 5 Weź już szczerze na siebie tę postać ofiary, i nie rzucaj jej nigdy, bo rzeczywiście stałeś się ofiarą, przez obietnice Jezusowi na chrzcie złożone. 6 Pragnij jako możesz najgoręcej, sprzeciwiać się piekielnym zamiarom szatana, chociażbyś to życiem przypłacił. 7 Pragnij pociągnąć do stóp Jezusa wszystkie serca ludzkie, aby Mu winną cześć składały, aby się rozpalały Jego miłością. 8 Jako się piekło wysila, aby znieważać Jezusa, ty się wysilaj, abyś Mu jak najwięcej chwały, mógł przynieść, i za świat cały uwielbiaj i kochaj Przedwieczne Słowo, zamknięte w Hostii Przenajświętszej.

Komunia duchowa

(Honorat Koźmiński, kapucyn, Karnawał dusz pobożnych, czyli Miesiąc Eucharystyczny, Warszawa 1901)